Μία επίπεδη, άδενδρη, αμμώδης γλώσσα μήκους 750 μέτρων, που προχωρά βαθιά μέσα στη θάλασσα, και γι' αυτό φέρει και έναν φάρο για τους ναυτιλλόμενους, είναι το ακρωτήριο Ποσείδι στα δυτικά του χωριού Καλάνδρα, στη χερσόνησο Κασσάνδρα της Χαλκιδικής.
Συνήθως οι φάροι που βρίσκονται σε ερημικά και βραχώδη ακρωτήρια είναι κτισμένοι με τα επιτόπια υλικά με εμφανή τοιχοποιία εναρμονισμένοι με το δραματικό ύφος του τοπίου. Αντίθετα στις αμμώδεις ακτές είναι επιχρισμένοι και χρωματισμένοι, συνήθως λευκοί. Τέτοιο παράδειγμα είναι ο φάρος «Ποσείδι» στην Κασσάνδρα.
Ο φάρος αυτός στο ακρωτήριο Ποσείδι στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, κατασκευάστηκε το 1864 από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι 14,5 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 23 μέτρα. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-13. Ο φάρος είναι ένας από τους 21 φάρους που προσφέρονται για φιλοξενία των στελεχών του πολεμικού ναυτικού και των οικογενειών τους κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών. Ο φάρος είναι επανδρωμένος με ένα φαροφύλακα.
Το ακρωτήριο Ποσείδι από την αρχαιότητα είχε διατηρήσει το όνομα του θεού της θάλασσας, πράγμα που έκανε πολλούς να υποθέσουν ότι θα υπήρχε εκεί ναός του Ποσειδώνα, σε συνδυασμό μάλιστα με κάτι λείψανα τοίχων, που μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες ήταν ορατά. H μόνη πληροφορία από τους αρχαίους συγγραφείς ήταν αυτή του Θουκυδίδη, ότι το ακρωτήριο κοντά στην αρχαία Μένδη ονομαζόταν Ποσειδώνιον. Κανείς δεν ανέφερε την ύπαρξη ιερού του Ποσειδώνα και είναι ιδιαίτερα αξιοπερίεργο το γεγονός αυτό, μια και οι ανασκαφές έδειξαν συνεχή λατρεία επί χίλια τουλάχιστον χρόνια.
Τις εικασίες για ύπαρξη ιερού του Ποσειδώνα, επιβεβαίωσε η δοκιμαστική τομή του 1989, όταν δίπλα από θεμέλιο μεγάλου κτιρίου βρέθηκαν όστρακα αγγείων με χαραγμένο το όνομα του θεού μαζί με το ρήμα «ανέθεκεν» (αφιέρωσε).
H συστηματική ανασκαφή από το 1990 μέχρι το 1994 αποκάλυψε τέσσερα μεγάλα κτίρια που εφάπτονται μεταξύ τους ή πατά το ένα πάνω στο άλλο για λίγα εκατοστά. O συσχετισμός αυτός μας δίνει τη χρονική διαδοχή τους, επί πλέον όμως φανερώνει ότι κανένα κτίριο δεν καταργούσε τελείως τη χρήση του παλαιοτέρου του. O συνωστισμός τους μαρτυρεί έλλειψη χώρου. Πραγματικά, ορισμένες παρατηρήσεις και δοκιμαστικές τομές που έγιναν, μας οδηγούν στην άποψη ότι το αρχαίο ιερό καταλάμβανε μια στενή χερσόνησο πλάτους 60 μέτρων, έτσι ώστε οι διαδοχικοί ναοί ή ιερά κτίρια του Ποσειδώνα να προβάλλονται μέσα στη θάλασσα, το βασίλειο του θεού, όπως οι αντίστοιχοι ναοί του στο Σούνιο και στη Νάξο. H γεωμορφολογία του ακρωτηρίου πρέπει να έχει σημαντικά μεταβληθεί από την αρχαιότητα εξ αιτίας των αποθέσεων και μετατοπίσεων τεραστίων ποσοτήτων άμμου από τις τρικυμίες, πράγμα που συνεχίζεται και στην εποχή μας.
Βρίσκεται Ανατολικά 1.300 μέτρα από την έξοδο του Ποσειδίου προς Κάμπινγκ αριστερά.
GPS (Γεωγραφικό Πλάτος & Μήκος τοποθεσίας): 39.958600, 23.363862
ΕΡΕΥΝΑ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ & ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ-ΧΑΡΤΩΝ-ΚΕΙΜΕΝΩΝ:
Βαγγέλης Κατσαρίνης
Ηλεκτρονικός - Κατασκευαστής Ιστοσελίδων Διαδικτύου
© Sunspot Web Design 2008-2021 ®
Ιστοσελίδα: https://kassandra-halkidiki.gr/villages.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου