Έθιμα γάμου στην Χαλκιδική και στην Μακεδονία!!

 

Τα … παλιά χρόνια, το πότε και με ποιον θα παντρεύονταν τα παιδιά τους, αποφάσιζαν οι γονείς και μάλιστα ο πατέρας, μόνος ή με την βοήθεια του προξενητή. 

Κουμπάρος σύμφωνα με την παράδοση έπρεπε να γίνει ο νονός του γαμπρού με συνοδεία τα μπρατίμια όπως έλεγαν τους αδέσμευτους φίλους του νέου που θα παντρευόταν. Μάλιστα το γεγονός του γάμου γινόταν γνωστό από τις δυο οικογένειες μέσα από τις αμέτρητες τουφεκιές που σκορπιζόταν στον αέρα και το γλέντι με τα βιολιά και τα κλαρίνα που έκαναν.

Την Παρασκευή τρία κορίτσια που σύμφωνα με το έθιμο γινόταν πάντα Κυριακή πήγαιναν τα καλέσματα στους συγγενείς και φίλους. Ταυτόχρονα καλούσαν και όλο το χωριό για να πάνε να δούνε τα προικιά της νυφης.Σχεδον όλο το χωριό πήγαινε και έβλεπε την προίκα ρίχνοντας χρήματα λέγοντας "ώρες σας καλες"Το Σάββατο ο γαμπρός έστελνε τον μπρατμο με το κροντηρι στολισμένο με λουλούδια να καλέσει τους φίλους και τους συγγενείς να πάνε το δειπνο στην νυφη.Την Κυριακή το πρωί ετοιμάζονταν ο γαμπρός ...τον ξυριζε ο κουρέας του χωριού και το έθιμο ήθελε να πατάει σε όλη την διάρκεια σε ταψί ( σνί) με χρήματα για να είναι σιδερένιος ο γάμος του ζευγαριού. Μετά όλοι μαζί συγγενείς και καλεσμένοι του γαμπρού συγκεντρώνονταν και ξεκινούσαν για να πάνε να πάρουν την νύφη.

Η νύφη σύμφωνα πάντα με τα έθιμα της Μακεδονίας, όση ώρα ετοιμάζονταν έπρεπε να κάθετε και απο κάτω επισης υπήρχε ένα σίδερο για να είναι …σιδερένιος ο γάμος της. Η παράδοση ήθελε όλα τα προικιά της, ακόμη και τα νυφικά της ρούχα, να τα βάζουν μέσα σε ένα πανέρι με ρύζι και γλυκά ( για να έχει γλυκό και στεριωμένο έγγαμο βίο ) και μάλιστα το νυφικό το πετούσαν κάτω 3 φορές πριν της το φορέσουν .Όταν έφταναν όλοι από την πλευρά του γαμπρού, μια κοπέλα από τους συγγενείς της νύφης τους καλοδεχόταν και πρόσφερε γλυκό στον γαμπρό. Έπειτα τον καλοσώριζαν οι γονείς της νύφης και όσο περίμεναν ώσπου η κοπέλα να εμφανιστεί ο γραμματέας ο δάσκαλος του χωριού πήγαιναν μέσα στον δωμάτιο και κάνανε το προικοσύμφωνο. Εδώ τώρα θα γράψω ότι χάλασαν πολύ γάμοι εκείνα τα χρόνια γιατί δεν συμφωνούσε ο γαμπρός με αυτά που του δίναμε για προίκα .Ο μπρατμος ερχόταν στην νύφη με τα παπούτσια της νύφης τον δίναμε οι συγγενείς " νταρο "δώρα δηλαδή πετσέτα και κάλτσες στον ώμο και μετά αυτός έβαζε τα παπούτσια στην νύφη μέχρι αυτήν να τα δεχτεί ζητώντας να βάλει χρήματα μέσα για να την χωρέσουν καλύτερα.

Εκείνη τότε ξεκινούσε και έχοντας στα χέρια μια κουλούρα το ονομαζόμενο κλίκι, την έκοβε σε 4 κομμάτια και πετούσε σε όλες τις πλευρές σταυρωτά βγαίνοντας από το σπίτι της . Όλοι οι προσκεκλημένοι το (ψυκι) πετούσαν ρύζι για να ριζώσει το ζευγάρι και ξεκινούσαν για την εκκλησία με συνοδεία μουσικής.Τα στέφανα ήταν σιδερένια και μόνιμα στην εκκλησία.

Μετά το τέλος του μυστηρίου ξεκινούσαν όλοι μαζί για το σπίτι του γαμπρού, όπου η νύφη θα έπρεπε να υποκλιθεί μπροστά στα πεθερικά της και εκείνοι με την σειρά τους να την ασημώσουν. Κατόπιν τους μελωνε η πεθερά η μητέρα του γαμπρού και αμέσως μετά ξεκινούσαν τα όργανα και το γλέντι του γάμου που πραγματικά ήταν από τα καλύτερα της εποχής

Πηγή:Άγνωστη Χαλκιδικής 

Ελένη Καραδήμητρα